Reżyser, specjalizujący się w poruszaniu najbliższych sercu widza kwestii, przedstawia nam nowe, inne i zarazem specyficznie podobne do jego wcześniejszych, dzieło. Jest to wysmakowana historia czwórki ludzi, których rozterki miłosne są – najdelikatniej ujmując – pogmatwane.

Oto czwórka bohaterów: powiązanych ze sobą, szarpiących się bezlitośnie w zbyt małym Londynie (skądinąd - największym mieście Europy).  Każdy o różnej (niezbyt jasnej dla widza) przeszłości:

Anna (Julia Roberts) - fotografik.
Larry (Clive Owen) – dermatolog (jakże inny, przypominając sobie jego ostatnią kreację Króla Artura!)
Alice (Natalie Portman) – striptizerka.
Dan (Jude Law) – pisarz, aktualnie - autor nekrologów (!..)

Dan + Alice. Anna + Dan. Larry + Dan (!). Anna + Larry. Alice + Larry.

Wiele konfiguracji. Wiele możliwości, okazji do ich wykorzystania jeszcze więcej. Ale to nie film o dwóch parach seksualnych maniaków. To przejmująca historia, tym bardziej, że sprawia wrażenie podejrzanie znajomej.

Wszystko oczywiście za sprawą doświadczonego w tej materii reżysera. Nichols nie od dziś wie, że nic tak nie oddziałuje na widza jak sprawy damsko-męskie. Jak wiadomo powszechnie, uczuć nie da się pokazać ot tak sobie. Zwłaszcza w filmie, który ma dwie godziny, a wprost ocieka (nieraz bardzo dosłownie!) namiętnością. A Mike Nichols to potrafi! To historia o zauroczeniu, miłości, zazdrości, egoizmie, rywalizacji, samotności, zagubieniu. W przypadku tego reżysera, nie jest to jednak zbyt wiele jak na jeden film.

Wprost perfekcyjnie poradził sobie z prowadzeniem narracji. Nagłe skoki w czasie są właściwie nieodczuwalne. Widz nie musi niczego zgadywać. Może za to snuć domysły o sferze życia wewnętrznego czwórki ludzi. Film wciąga, intryguje, zastanawia. À propos podejrzanej bliskości rozterek miłosnych bohaterów: historia jest solidnie przemyślana, w interpretacji bardzo teatralna, ale właśnie dzięki temu wypada niezwykle naturalnie. Dialogi są jakby żywcem wyjęte z codziennych rozmów „szarych ludzi” (jeśli chodzi o tematykę, a jeśli o błyskotliwość – zwycięstwo leży po stronie szklanego ekranu). Rzadko kiedy ciętość i inteligencja prowadzonych na ekranie rozmów w parze z rewelacyjną interpretacją aktorską pojawia się ostatnimi czasy w kinie. To domena teatru. Tu warto wspomnieć, że najpierw sukcesy odnosiła sceniczna wersja „Bliżej”, wyreżyserowana przez Patricka Marbera.

Niektórym obraz może się wydawać jakimś dziwnym tworem, w którym bez ładu i składu miotają się bohaterowie – nie wiedzący za bardzo, czego chcą i tylko przy okazji wymieniający się partnerami. W rzeczywistości - szukający sposobu, aby znaleźć się naprawdę "bliżej" - desperacko  poszukujący idealnego fundamentu: opiekuńczość? seksualność? zaufanie? otwartość tajemnic, czy raczej "co było, to nie jest"?...

Każdy, kto choć odrobinę miał do czynienia z dylematami dzielonymi na dwoje, z pewnością odnajdzie tu wiele osobistego; kto zaś nie - nie będzie raczej w stanie poczuć tej jedynej w swoim rodzaju iskierki...

Bo to historia jakich bez liku, ale przedstawiona jak mało która.

 

"Bliżej"  ( Closer) Gatunek: dramat obyczajopwy Premiera PL: 28.01.2005 Produkcja: USA 2005 Reżyseria: Mike Nichols Scenariusz: wg sztuki Patricka Marbera Obsada:   Natalie Portman, Jude Law, Clive Owen, Julia Roberts